11 listopada. Tak mieszkańcy Sępólna obchodzili rocznicę odzyskania niepodległości w 2019 roku

Opis wizyty Ignacego Mościckiego w Sępólnie na podstawie „Kroniki Szkoły Podstawowej Nr 1 w Sępólnie Krajeńskim”: 1928 (…) (…) 21 lipca o godz. 12 przejeżdżał przez nasze miasto dostojny gość, a mianowicie Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej prof. Mościcki wraz z małżonką i świtą. Naprędce, w dniu 19 zwołany przez pana starostę komitet przygotował przyjęcie wielce dostojnych gości. Na granicy powiatu i zarazem województwa witał pierwszego obywatela Rzeczypospolitej pan wicewojewoda i pan starosta powiatu sępoleńskiego. (…) Sępólno witało najdostojniejszego gościa na placu między pocztą, a starostwem około domu p. Sobierajczyka. Stanęły na powitanie wszystkie towarzystwa miejscowe i towarzystwa Powstańców i Wojaków najbliższej okolicy. Kompanię honorową stanowiła „Straż graniczna”. Oprócz tego byli obecni przedstawiciele wszystkich urzędów, władz, korporacji i ciał samorządowych. Ci ostatni i delegacje wyżej wspomnianych towarzystw tworzyli szpaler od narożnika „Gerber” poza starostwo. Na przeciwnej stronie ustawiły się szkoły powszechne: miejscowa, z Lutowa Wiśniewy i Sikorza. Gdy samochód p. Prezydenta nadjechał, zagrała kapela hymn narodowy: Jeszcze Polska nie zginęła. Po zdaniu raportu przez komendanta kompanii honorowej, przywitał p. burmistrz dostojnego gościa w imieniu miasta gorącymi słowami i staropolskim zwyczajem chlebem i solą. Pan burmistrz wspomniał o tem, iż od czasów Kazimierza Wielkiego po raz pierwszy do miasta naszego przybyła głowa państwa polskiego, zapewnił p. Prezydenta wierności i posłuszeństwa tutejszych obywateli obu narodowości dla Polski i ich przywiązania do jego dostojnej osoby. Imieniem parafii sępoleńskiej przemówił Ks. Proboszcz Grudziński, podkreślając, iż podstawą państwa jest nie tylko sprawiedliwość ale i etyka i moralność chrześcijańska. Potem p. starościna Ornassowa wręczyła p. Prezydentowi imieniem powiatu bukiet białych i czerwonych róż, a p. burmistrzowa Jagielska pani prezydentowej bukiet czerwonych i białych goździków imieniem miasta. (…) Pan prezydent przeszedł wtedy przed frontem ustawionych towarzystw, wsiadł do samochodu i pojechał do Gdyni. Przed opuszczeniem miasta oglądał jeszcze nowo budujące się starostwo i boisko. Tłumy publiczności zalegały ulice, witając i żegnając dostojnego gościa radosnymi okrzykami."